Keamanan sejagat merupakan
tanggungjawab masyarakat dunia. Oleh itu, setiap negara wajar melakukan sesuatu
untuk mengekalkan keamanan negara dan antarabangsa. Bincangkan langkah-langkat
yang boleh diambil untuk mengekalkan keamanan sejagat.
Sejarah membuktikan bahawa penduduk dunia tidak pernah lekang dengan
peperangan. Perang Salib, perang Uhud, Perang Dunia Pertama dan Kedua telah
menjadi sejarah yang masih segar dalam ingatan kita. Pertelingkahan politik
dalam negara seperti di Syria, konflik antara kaum yang masih melanda Sri Lanka
dan pembunuhan etnik yang pernah terjadi di Bosnia Herzergovina serta
Rwanda memberikan bayangan bahawa keamanan di dunia amat goyah ibarat buih-buih
di lautan. Malah, saban hati media massa menyiarkan berita kematian,
pengeboman, gencatan senjata dan sebagainya. Oleh yang demikian, usaha
mewujudkan keamanan dunia menjadi agenda perdana Pertubuhan Bangsa-bangsa
Bersatu (PBB). Walau bagaimanapun, setiap negara tidak boleh bergantung
semata-mata kepada badan dunia itu, malah setiap negara perlu mengambil
inisiatif untuk mengekalkan keamanan dalam negara mahupun antarabangsa.
Sebagai pembuka tirai perbincangan yang pertama, perpaduan antara rakyat
merupakan kunci keamanan sesebuah negara terutamanya di negara yang berbilang
bangsa dan agama seperti Malaysia. Oleh itu, usaha mewujudkan semangat bersatu
padu dalam kalangan rakyat hendaklah dilaksanakan secara serius dan berterusan.
Peristiwa hitam 13 Mei 1969 yang pernah mencalar sejarah Malaysia membuktikan
bahawa ikatan perpaduan dalam kalangan rakyat berbilang kaum sangat rapuh.
Mainan sentimen perkauman yang keterlaluan ibarat percikan api telah
menyemarakan gelombang kebencian antara kaum. Impaknya, peristiwa berkenaan
telah meninggalkan parut walaupun lukanya sudah sembuh kepada mangsanya.
Atas dasar tidak mahu pisang berbuah dua kali kerajaan Rukun Negara telah
ditubuhkan bagi membentuk kerjasama pintar antara rakyat pelbagai kaum.
Tegasnya, pertelingkahan dalam kalangan rakyat hanya akan merugikan negara
kerana pihak yang kalah menjadi abu tetapi pihak yang menang menjadi arang.
Jika ditinjau dari dimensi yang lebih halus, keamanan sejagat juga mampu diwujudkan dengan
cara menjalin hubungan kerjasama antara negara serantau. Impak daripada
kerjasama antara negara dapat memupuk persefahaman antara negara serantau
ibarat aur dan tebing Sehubungan itu, Malaysia telah menganggotai
beberapa pertubuhan antarabangsa seperti Pertubuhan Negara-negara Asia Tenggara
(ASEAN), Pertubuhan Negara-negara Berkecuali (NAM), dan Pertubuhan Kerjasama
Negara-negara Islam (OIC) di samping menjalin hubungan diplomatik dengan setiap
negara di dunia kecuali Israel. Penglibatan Malaysia dalam
pertubuhan-pertubuhan berkenaan adalah untuk menjalin kerjasama dari aspek
politik, ekonomi, dan sosial serta membincangkan usaha untuk menyelesaikan
konflik antara negara anggota. Intihanya, hubungan baik antara negara mampu
menjadikan planet Bumi ini sebagai sebuah petempatan untuk manusia yang aman
dan makmur.
Marcapada, perbalahan antara negara seakan-akan sukar untuk dielakkan apabila
masing-masing cuba mengeksploitasi sumber kekayaan yang terdapat di muka bumi
ini demi kelangsungan ekonomi negara masing-masing. Apabila keadaan ini terjadi
maka meja rundingan ialah platform yang paling ampuh untuk menyelesaikan konflik
yang timbul dan bukannya dengan mengangkat senjata. Dalam hal ini, Mahkamah
Keadilan Antarabangsa (ICJ) di The Hague, Belanda telah banyak berjasa dalam
menyelesaikan pertikaian antara negara seperti perebutan Pulau Ligitan dan
Sipadan oleh Malaysia dan Indonesia serta Pulau Batu Putih antara Malaysia dan
Singapura. Tuntasnya, setiap perumitan yang timbul hendaklah diselesaikan
dengan penuh berhemah ibarat menarik rambut di dalam tepung, rambut tidak
putus, manakala tepung pula tidak berselerak.
Holistiknya, keamanan negara mahupun antarabangsa boleh dikekalkan jika layanan
yang adil dan saksama diberikan kepada semua pihak. Tamsilannya, di Malaysia,
kerajaan telah memperkenalkan Dasar Ekonomi Baru (DEB) yang bertujuan untuk
memastikan setiap kaum mendapat hak yang adil dan saksama untuk menikmati
kemakmuran negara. Begitulah yang seharusnya berlaku di peringkat antarabangsa.
Kuasa-kuasa besar dunia sewajarnya memberikan layanan yang adil kepada semua
negara tanpa melabelkan negara-negara yang tertentu sebagai sekutu ataupun
seteru. Buktinya, peristiwa 11 September 2001 dikatakan berpunca daripada
kebencian puak militan terhadap Amerika Syarikat yang bersikap pilih kasih
dalam isu-isu antarabangsa yang memberikan keuntungan kepada rakan sekutunya,
khususnya Israel. Kempen memerangi keganasan tajaan Amerika Syarikat juga
ternyata telah gagal untuk mengekalkan keamanan dunia malah negara ‘Uncle Sam’
itu ibarat tikus membaiki labu apabila keamanan dunia bertambah buruk lantaran
polisi pilih bulu pemimpin negara berkenaan. Rumusannya, keadilan dan
kesaksamaan layanan antara semua pihak merupakan kunci keamanan sesebuah negara
dan buana.
Deduksinya, prakarsa untuk mewujudkan keamanan dalam negara dan antarabangsa
tidak boleh dipandang sebelah mata sahaja. Perpaduan dalam kalangan rakyat
harus dipupuk sejak kecil, ibarat melentur buluh biarlah dari rebungnya. Selain
itu, hubungan kerjasama antara negara harus dipererat dan budaya bermusyawarah
hendaklah diamalakan untuk menyelesaikan sesuatu perbalahan. Tambahan lagi,
semua pihak harus dilayan secara adil dan saksama untuk mewujudkan keamanan
sejagat. Sesungguhnya, umat manusia harus sedar bahawa planet ini adalah untuk
semua makhluk ciptaan-Nya dan manusia sebagai khalifah-Nya harus memastikan
dunia terus makmur dan aman.
No comments:
Post a Comment